Landmeten

Onderstaand bericht is uit onze onderlinge correspondentie. 
Het doel zondag 26 februari was het opmeten van de buitenkant van de berg waar de Nou Maulin in ligt. Dan kunnen we met die meetgegevens een mooi 3-D model maken en zien hoe de dolines buiten corresponderen met de grot binnen.


Uit Jos zijn e-mail:
De oppervlakte meting ging niet helemaal goed. Tien jaar niet in de wei lopen [als landmeter] betekent dat je niet de routine meer hebt die je nodig hebt om een Total-station foutloos te bedienen. Maar laat ik bij het begin beginnen.
 

Total-station

De voorgaande week had ik het instrument al op woensdag in huis en donderdag avond probeerde ik te herhalen wat ik uitgelegd had gekregen. Eerst op kantoor, toen zelfs nog een keer op straat in een opstelling. Mijn spiekbriefjes vulde zich met regels als:

CODE 55 22 REC
PROG 3
ALL
INV FNC 5 INVR
STN IMP CONT
BEREKEN MEER BEREKEN OPSLAAN ca.F2
ca. F1 INSTEL
PUNTCODE [ENTER]
~ "S" [ENTER] CONT
FNC >RL ref.loos
>REF met reflector

Met een onrustig gevoel sta ik zondagmorgen op. Ik weet dat ik niet meer de routine van vroeger heb die nodig is voor het bedienen van het instrument. Ik maakte me geen zorgen om het meten zelf, zoiets verleer je niet. We verlaten na het ontbijt de refuge en laten de vele Vlaamse en Nederlandse kennissen achter ons. Tien miniuten later zijn we bij de Nou Maulin. Eerst maar de meetspijkers slaan. De eerste zit al in situ, recht voor de ingang op de dam, met een Franse tekst. We geinen wat met onze eigen blinkende meetspijkers met de tekst "meetspunt" erop. We maken punten richting de trap, waarna we vanaf de bovenkant bij de Souffleur proberen een aansluiting te vinden. De boomstronken van deze winter gekapte bomen, blijken goede punten te zijn die ook makkelijk terug te vinden zijn. We maken ook een punt langs de weg waar Olivier dan met z'n professionele GPS het coördinaat van kan bepalen. Als we bijna klaar zijn, komt Jean Luc aangelopen. Trots laten we zien wat we al gedaan hebben.

meetspijker

We beginnen aan de Souffleurkant. Ik stel het meetapparaat op boven de eerste boomstronk. Een rood laser lichtje laat zien dat ik er goed boven sta. Vooruitgang. We meten eerst de "vaste" punten. De spijker bij het bankje; de spijker op de volgende stronk en dan het hoek van het huis. Een mevrouw komt vriendelijk vragen wat we aan het doen zijn, dit is haar huis. Jean Luc vult Marcel aan en de vriendelijke mevrouw geeft toestemming ook op haar achterland te mogen meten. Mooi, een nog beter plaatje van de omgeving.

vlakbij de Souffleur

Ik worstel wat met de coderingen. Ik weet dat het niet perfect is, maar heb goede hoop dat ik het achteraf wel weer kan fixen. Even aan Marcel uitgelegd hoe we verder gaan en hij loopt keurig langs de punten die uiteindelijk een beeld zullen geven hoe het maaiveld hier loopt. Het display laat getallen zien. Elke keer geruststellende piepjes. Sommige regels hebben alleen ...., maar dat komt natuurlijk omdat het toestel zo snel is en ik niet met DIST of ALL meet maar met quick-codering 03, waardoor de meting direct de juiste code BASIS_P krijgt. Ik heb bewondering voor dit moderne apparaat dat telkens de meting doet ook al is er maar een klein gaatje tussen de takken of bomen. En dit is niet eens het nieuwste apparaat wat we op mijn werk hebben.
Bij de tweede opstelling verdraait het toestel opeens naar de tweede richting. Tja er zitten motortjes in het apparaat en die kun je gebruiken ook. Alleen hoe het nu draait is niet wat ik wil. Ik knoei weer wat, alweer in de overtuiging of hoop dat het achteraf allemaal te fixen is. Marcel vraagt Jean Luc om met zijn toestel foto's te maken en je kunt zien dat Jean Luc dat vaker gedaan heeft, hij zet de spiegelloper en het toestel mooi op een lijn.
Na drie uur meten en vele punten later stel ik op boven meetpunt / boomstronk nummer drie. Ik kijk nog wat beter naar mijn spiekbriefje en wil nu toch wel een normale beginmeting hebben. Ik blader maar weer eens door de menuutjes en zie tot mijn schrik meetmethode: reflectorloos staan. Alle metingen zonder reflector! Daarom konden we zo gemakkelijk door de takken meten, want dat hebben we helemaal niet gedaan; het signaal reflecteerde gewoon óp de takken! Alles voor niets! Met lood in de schoenen loop ik naar Marcel, hij heeft al dat loopwerk gedaan, zich door de takken en kuilen en over stenen geworsteld. En dat zou gewoon nog een keer moeten. Zucht.
 

meetpunt in boomstronk

We doen nog een poging om alleen de spijkers te meten, maar ik kom gewoon nergens in het menu op STN en dan heeft verder meten eigenlijk gewoon geen zin. 
Jean Luc nodigt ons uit op de koffie, wat we graag aannemen. We laten hem onze voorlopige resultaten van de topo zien en maken er zo nog een nuttige middag van.