Zaterdag 21 mei.
We hebben eerder in de ingang een beetje geoefend met meten, maar nu gaan we toch echt beginnen met het hertopograferen van de Nou Maulin. Het is een van de eerste grotten die ik ooit deed, het was in 1982 en ook toen samen met Marcel.
Ons plan is de doorsteek van beneden naar de nieuwe boveningang te meten en terug door het bos op de loop (rondmeting) te sluiten. Alle metingen in de grot meten we ook terug om de betrouwbaarheid van de meting te verhogen. Het valt me alweer op hoe weinig extra tijd dat kost.
Na 72 stations is de loop gesloten. Met zo'n lange meting mag er ook een hele grote sluitfout inzitten. Even opfrissen: na een rondmeting komen de uiteinden van de meetlijnen nooit exact bij elkaar uit. Dat komt in de eerste plaats door de grenzen aan de nauwkeurigheid van het kompas, clino en disto. Een kompas meet met een nauwkeurigheid van +/- 1 graad, dus is een afwijking van 17cm op 10 meter binnen de tolerantie. Die 17 cm noemen we meetruis. Is de afstand groter dan 17 cm dan is er een fout gemaakt en moet de meting over. Maar zoals gezegd komt de meetruis ook door de clino en disto en niet te vergeten de precisie van het aanhouden van het meetstation. Al die kleine meettoleranties zijn opgeteld de acceptabele meetruis. En na 72 stations mag de meetruis al gauw zo'n 5 meter zijn! Onze sluitfout blijkt daar ruim binnen te vallen. We hebben in die eerste sessie alleen een soort basislijn door de grot gelegd. Dit is de gridlijn vanwaaruit we de rest van de metingen en schetsen kunnen gaan maken. Omdat we de DistoX regelmatig moeten gaan calibreren (vóór ieder meetsessie!), hebben we in de ingangszone een kubusmeetstation gemaakt. Dit bestaat uit acht niet magnetische schroefjes in twee vierkanten in tegenover elkaar liggende wanden.
Deelnemers: Erik, Lisette, Marcel, Jos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten