maandag 21 november 2011

Crue begin 2011

In de winter blijven de meeste mensen thuis als het regent en de sneeuw smelt. Robert Dejardin niet, die ging erop uit om deze foto te maken:

woensdag 16 november 2011

winter

Van Robert Dejardin kreeg ik een paar foto's van de ingang van de grot in de winter. Hieronder de eerste twee.


dinsdag 15 november 2011

NM 13-11-2011 petite découverte

Zaterdag 12 november.
Dit weekend zijn het alleen Jos en Marcel die samen gaan meten, omdat Erik en Lisette aan het duiken zijn in warme oorden.
Na de gebuikelijke calibreer-sessie van de DistoX topograferen we nog een keer door het grindsifon heen, want gek genoeg hebben we wel een lijnplot, maar waren we net dat stuk tekening kwijt, of was het nooit geschetst? Nu is het er in ieder geval wel.
Ik probeer wat foto's te maken met mijn nieuwe slave unit (firefly 3), maar alsof de duivel ermee speelt, doet ie net alsof het een ouderwetse slave is, en gaat af op de voorflits van mijn fototoestel. Thuis had ik hem nog getest en toen leek het goed te gaan. Dus helaas, geen foto's deze keer, grrr.
Daarna op naar de grote gatenkaas (gruyere). Op niveau ''paard'' maaken we een uitgebreide schets. Het paard is een markante steen in de meest oostenlijke route door de blokken. We maken en passent een verbinding met onze lijnplot aan westelijke kant van de blokkenstort.
Dat gedaan hebbende, gaan we verder in de grote zaal, waar we een aanzet maken van de zaal en dan het daarboven gelegen zaaltje in kaart brengen. Ergens aan de zuidkant van dat bovenzaaltje vind ik een klein gaatje met zicht op een klein vervolg. Hm, er zit zelfs een beetje tocht in die naar buiten gaat.  Interessant evengoed.
De herberg in Han is vol dit weekend, dus gaan we op zoek naar een alternatief.
La Martinette in Rochefort, is een mooi gelegen gite. Meer een hotel / gite dan een jeugdherberg. Het is dan ook ietsje duurder, maar dan heb je ook wel een beter ontbijt en een aardige bediening.
Volgende keer een andere gite, er zijn er genoeg in Rochefort. Ik heb de smaak te pakken, we gaan ze allemaal uitproberen.
Buiten maken we nog een babbeltje met de equipe uit West Vlaanderen. De voortgang van het graafproject in hun grot is goed zo te horen.

13 november
Routineus calibreren we de DistoX, ai afwijking delta 9,96. Nog een keer, en nu is ie maar 0,39, oef! Tijdrovende bezigheid is dit toch altijd weer.
Na een uurtje topografen in de grote zaal (wat een boel blokken zijn dat toch) heb ik het een beetje koud en besluit dat gaatje van gisteren eens aan nadere inspectie te onderwerpen. Wie weet is daar een weg uit de blokken te vinden?
Een uurtje graven met een schepje is genoeg om me door de vernauwing te werken. Twee meter verder is er nog een versmalling, maar om erdoor te raken hoef ik alleen een steen te verleggen.
Zoals ik al vreesde kom ik weer uit in een blokkenstort.  Ruimte genoeg om te zitten. Om een hoek wurm ik me tussen een paar stenen door en warempel hier kan ik zowaar staan, een zaaltje van  2 x 3, nog steeds in de blokken en hanging death boven mijn hoofd, daar waar waarschijnlijk de tocht in verdwijnt. Ik topografeer het; en het nieuwe stuk meet ruim tien meter. Niet veel maar toch een onverwacht verjaardagskado. Hasta la vista baby.

woensdag 9 november 2011

29 & 30 oktober

Het is alweer even geleden en komend weekend gaan we alweer topograferen, en omdat ik het niet kan laten, toch een paar regels over het weekend. Jos komt later nog met een uitgebreid verslag heeft hij beloofd, dus ik hou het kort. We waren met drie (Jos, Lisette en ik) en we hebben vooral de fromage de gruyere of de grote blokkenstort aangepakt. Er zijn minstens drie routes door de blokkenstort en we zijn er nog lang niet klaar mee.
Op zaterdag troffen we Damien die ons attendeerde op het door hem open gegraven gangetje in de ingangszaal. Het gangetje staat op de meeste oude topo's wel aangegeven, maar zat al jaren dicht.


de eerste gang waar we altijd onze instrumenten calibreren

het door Damien Nandancé  & ? opengemaakte gangetje

en een blik vanuit het gangetje naar buiten toe

zaterdag 5 november 2011

La Meuse door E. Rahir

Weer met dank aan Dick de Swart die dit exemplaar opduikelde. Wat opvalt in deze toeristengidsen (die andere heet La Lesse ou la Pays des Grottes, zie elders op dit Blog) is dat er steeds weer dezelfde foto's instaan als in VMR. Foto's maken was in die tijd natuurlijk geen sinecure.




Stromatoporen

In de grot zijn op meerder plaatsen fossielen te zien in de wanden. Vlak voor je bij het grindsifon komt zitten er een paar mooie exemplaren in de wand. Deze hier is een stromatopor en is een van de grootste exemplaren. Deze heeft een afmeting van 20 x 25 cm.


de info hieronder komt van wikipedia
Stromatoporoidea is een orde van koloniale ongewervelden dat tot voorkort in het Devoon uitgestorven werd geacht. De soorten binnen deze orde domineerden het Siluur en het Devoon, maar er zijn ook fossielen gevonden van uit het Cambrium tot en met het Iligoceen. Deze soorten waren belangrijke rif-vormers in het, Paleozoïcum maar vooral vanaf het Ordovicum tot en met het Devoon.
Voorheen werd de orde Stromatoporoidea gerekend tot de Koralen en was geplaatst in de  stam  Cnidaria. Nu wordt de orde gerekend tot de sponsdieren (Porifera).
De levende soorten binnen deze orde werden eerst door de Zoölogische gemeenschap gezien als de Sclerosipongiae, maar nu rekenen Zoölogen en de Paleontologische gemeenschap ze binnen Stromatoporoidea en andere ordes binnen Demospongia.

In de blokkenstort vond ik deze met wat meer  erin relief en iets kleiner; zo'n vijftien cm doorsnede.