maandag 18 februari 2013

Résidu de la Culture

Het Réseau du Fond is het verst weg en het is daarom dat het ook het laatste stuk is waar we gaan topograferen.
Dat deden we deels het afgelopen weekend van 16/17 februari. Dat stuk grot had bij ons al een negatieve reputatie opgebouwd omdat we er twee keer eerder begonnen, maar de instrumenten het begaven. Daarom kreeg het kruispunt tussen de Gruyère, grote put en de metro bij ons de bijnaam de Bermudadriehoek. Het is in dat stuk grot ook altijd lekker vies. Is het geen modder dan is het wel plastic of plastic, of plastic, soms iets van blik of stof, maar meestal toch van plastic. Zelfs de stalactieten zijn hier soms van plastic.

culturele stalactieten
Het Résidu de la Culture zou een mooie alternatieve naam zijn voor het Réseau du Fond. Gelukkig is er ook een deel van de gangen schoongespoeld door de jaarlijkse overstromingen. Maar om er te komen moet je toch ook wel af en toe kruipen door iets dat zacht is en stinkt of met een beetje geluk volg je een ingespoelde draad van Ariadne. Om het nog gekker te maken liep er onderweg nog een muis over Lizette's voeten. Geen vleermuis zonder vleugels, maar een echte bosmuis. Hm, interessant. Uiteindelijk wordt de inspanning voor de aanhouder beloond. Boven in de Gruyère II vind je zowel lelijke graffiti als mooie afzettingen. Bewijs dat zelfs nono's erin slagen om zover in de grot door te dringen. Gelukkig zijn ze met hun poten van de mooie dingen afgebleven, dat dan weer wel.
Het is daarboven in die gatenkaas trouwens lekker instabiel van een Ikea-achtige allure.


mooi
heel mooi

ook heel mooi

nog meer mooi

boven in de gatenkaas

Lisette met de niet zo mooie graffiti

dreamteam mudbloods

Ikea-achtig plafond

Uiteindelijk weten we zelfs de Superfond te lokaliseren, dat is het stukje tussen de blokken door dat ontdekt is door SC Cascade (zie hun blog van 15 maart 2011) en dat nog ontbrak op de topo van Marc (SCF 1992).
Cascade heeft het toen in kaart gebracht en nadat we de afmetingen gecontroleerd hebben, laten we dat maar zo. Ze hebben daarmee een eervolle vermelding op onze topo verdiend!

donderdag 7 februari 2013

cartes Vandermaelen 1850

De tot nu toe oudste referentie aan de naam van de grot vond ik terug op de 'Cartes Vandermaelen' uit 1850. Ik was erop gekomen door een tip van Marc en Geert over een site over de geschiedenis van Rochefort:

http://www.eix.be/rochefort/plans/grottes/grottes.htm

Maar de site is uitgebreider dan op het eerste gezicht lijkt en er bijvoorbeeld een pagina met links naar allerlei oude kaarten waar Rochefort op staat.

En zo kwam ik op Vandermaelen

Philippe Vandermaelen (1791-1869) est un éminent géographe et cartographe, célèbre pour avoir conçu un Atlas universel qui fait autorité, et pour avoir fondé l'Établissement Géographique de Bruxelles à Molenbeek-Saint-Jean. Philippe Vandermaelen établit de nombreuses cartes de haut niveau scientifique, à des échelles basées sur le système métrique récemment introduit en Belgique. (bron:     https://fr.wikipedia.org/wiki/Philippe_Vandermaelen).

Maar het mooiste is dat zijn kaarten allemaal digitaal te raadplegen zijn en je tot op schaal in kan zoemen op detail.

Carte géoréférencée de Vander Maelen sur l'application WebGis de la Région Wallonne

Onze grot heet hier al Trou du Neuf Moulin. Dus als er nog mensen rondlopen die beweren dat de grot genoemd werd naar ene meneer Molin, dan moet ie maar eens met beter bewijs komen.